Een maandje geleden schreef ik nog over de laatste zes weken van het schooljaar. En nu... zijn we opeens bij de allerlaatste dagen aangekomen. Nog maar acht dagen school, en dan zit het erop! 😅
De afgelopen tijd merk ik dat ik vaak terugdenk aan mijn zwangerschap en bevalling. Toen ik net zwanger was dacht ik oprecht: wat heerlijk, dit mag eeuwig duren. Die eerste trapjes, het steeds ronder worden, de zachte aandacht van mensen… Ik genoot er met volle teugen van.
Tot het einde naderde. Toen was ik het he-le-maal zat. Ik sliep slecht, mijn lijf protesteerde, alles was ineens te veel. En opeens dacht ik: kom maar door met die bevalling waar ik zo tegenop keek! 🙈
Zo voelt het nu dus ook een beetje met school.
In mijn vorige blog schreef ik vooral over de dingen die ik ga missen: het ritme, de vaste structuur, de momenten alleen thuis. Maar inmiddels… zijn de laatste loodjes echt begonnen. En die zijn — net als bij een zwangerschap — best pittig!
Het voelt alsof er élke dag wel iets is. Iets dat mee moet naar school. Een brunchgerecht regelen. Studiedagen. Halve dagen. Tropenrooster. De avondvierdaagse. Agenda’s vol, routines weg, en elke dag nét even anders dan normaal.
En dus betrap ik mezelf op een gedachte die ik eerder nog niet wilde denken: Laat die laatste zomervakantie van de basisschoolperiode nu maar gewoon beginnen. 😅
PS: door een storing van Blogger kan het zijn dat je een aantal van mijn blogposts hebt gemist: klik hier als je ze nog wilt teruglezen 😊
