De laatste tijd merkte ik dat het allemaal nét iets te vol werd. Werk, gezin, afspraken, zorgen — het stapelde zich op, en ik had steeds minder tijd om gewoon even te ademen. Daarom heb ik besloten voorlopig niet te werken. Dit kan makkelijk; omdat ik oproepwerk heb kan ik zelf aangeven wanneer ik beschikbaar ben, en nu ben ik gewoon even niet beschikbaar.
Niet als groot statement, maar gewoon omdat het nu beter past. Er zijn momenteel genoeg verantwoordelijkheden thuis en in de familie, en ik merkte dat het me goed doet om eerst daar wat meer balans in te brengen.
Het voelt eigenlijk best prettig om even geen verplichtingen buiten de deur te hebben. Er is meer ruimte om rustig op te starten, om even te zitten met een kop koffie, om dingen in huis te doen zonder haast. En ik merk dat er ook meer aandacht is voor de kleine dingen — een gesprek met Tobias, een wandeling, iets lekkers koken... Allemaal dingen die ook belangrijk zijn en die mijn gezin en mij gelukkig maken.
Misschien komt er later weer meer ruimte voor het surveilleren, maar dat hoeft nu nog niet. Voor nu is dit prima. Rust, overzicht, en de tijd om te doen wat er nú belangrijk is.
Soms is even niet werken niet een stap terug, maar juist een manier om jezelf weer op te laden. 🌸 Ik ben heel dankbaar dat we toen we ons huis kochten ervoor hebben gekozen om mijn salaris niet mee te nemen in de berekening van onze vaste lasten, waardoor we dit soort keuzes ook kunnen maken.