Een echte minimalist zal ik nooit worden. Daarvoor hou ik teveel van spulletjes. Maar soms kom ik opeens op zo'n punt dat ik vind dat we teveel spullen in huis hebben. En dat punt heb ik toevallig vorige week bereikt. En als ik dat punt bereik, dan begin ik toch stiekem te fantaseren over hoe het zou zijn om wat minder spullen te hebben. Hoeveel tijd het zou schelen als alles een vaste plek had en ik niet eerst door een bak met spullen moet graven om het juiste te vinden...
Inmiddels heb ik dus alweer 2 vuilniszakken vol met zooi de deur uit gewerkt. Halflege flessen met shampoo en douchegel die toch tegenvielen, kerstkaarten die ik in januari nog niet wel wilde doen, maar waarvan ik nu denk: waarom bewaar ik het in vredesnaam? Zulke dingen weggooien geeft me toch weer het gevoel dat ik in elk geval enigszins lekker bezig ben met opruimen.
Morgen wordt er ook een tijdelijke kledingkast bezorgd, en ik ben van plan om alle kleding die hierin gaat eerst even kritisch te bekijken of ik er nog wel blij mee ben. Ik heb liever wat minder kleding, maar wel allemaal dingen die ik graag draag, dan dat ik bergenvol kleding heb waarvan de helft alleen maar als kast-vulling daar ligt.
Krijgen jullie soms ook wel eens de kriebels van teveel spullen in huis?
Ben zojuist kritisch door mijn kledingrek gegaan. Sinds ik weer werk heb ik representatieve kleding nodig. Dus alles wat maar iets van gaatjes heeft weg (het is al tweedehands en herstellen heb ik geen tijd meer voor). Houd nog wel 2 setjes als kluskleding omdat ik dat in mijn vrije tijd doe. Ik kon net alweer 1 zak weg doen (en ik moet nog 1 ladenkast uitzoeken)
BeantwoordenVerwijderen