Moulin Rouge

 Afgelopen weekend ben ik met mijn moeder en mijn zus bij de musical Moulin Rouge geweest. Het was echt in één woord geweldig. Alles klopte: de muziek, het decor, de dans, het acteren.... Alles was gewoon zo onwijs goed. Ik werd helemaal meegesleept in het verhaal. 👌

Wij zaten trouwens op de 14e rij, echt perfecte plekken ook. Niet té dicht op het podium maar wel dichtbij genoeg om alles goed te kunnen zien en mee te kunnen maken. Ik wil eigenlijk nog een keer gaan met Sander en dan zou ik zo weer diezelfde stoelen boeken. 

Na afloop was ik wel een beetje op van alle prikkels van de musical en vooral ook van het openbaar vervoer waarmee we naar de musical waren gegaan. De afgelopen dagen heb ik daarom even geen blogposts geschreven. Maar nu ben ik er weer (hoop ik!) 

Houden jullie van musicals? 

De leukste herfstactiviteiten van een introvert persoon

Het zal niemand zijn ontgaan dat het de afgelopen week opeens herfst is geworden! Ik moet bekennen: ik vind het heerlijk! Ik denk dat de herfst wel mijn favoriete seizoen is, al vind ik de kerstperiode ook wel heel erg leuk. Maar de herfst heeft gewoon een speciaal plekje in mijn hart qua kleuren, geuren en de sfeer. Het is denk ik ook hét seizoen voor introverte mensen, omdat er meer verwacht wordt dat je lekker binnen blijft dan bijvoorbeeld in de zomer. Am I right mede-introverten of vinden jullie toch een ander seizoen leuker? 

Mijn vijf favoriete activiteiten in de herfst zijn:

Lekker met een boek op de bank - heerlijk met een fleecedekentje en een grote kop thee een boek lezen op de bank terwijl het buiten guur weer is vind ik heerlijk hygge en knus.  

Een herfstwandeling maken - als het dan even droog is vind ik het superleuk om een herfstwandeling te maken en te genieten van alle mooie kleuren aan de boomtakken en de geur van herfstbladeren die van de boom zijn gevallen. 

Halloween vieren - elk jaar kijken we als gezin rond het weekend van Halloween 'The nightmare before christmas' terwijl we halloween chocolaatjes eten en warme chocolademelk met marshmellows en slagroom drinken. Een fijne traditie waar ik elk jaar naar uitkijk. 

Een bezoek aan het tuincentrum mag in de herfst ook niet ontbreken voor mij. Sowieso om de halloweeen versieringen te bekijken, maar natuurlijk ook voor de kerstshows die in oktober gaan openen. 

Als laatste een nieuwe activiteit waar ik dit jaar voor het eerst aan meedoe: een herfstswap. Met een groep dames op Twitter heb ik lootjes getrokken en maken we een herfstig pakketje voor elkaar, dat eind september op de bus gaat. Zodra het is uitgepakt zal ik nog wel vertellen wat ik allemaal in het pakketje heb gestopt en natuurlijk wat ik zelf heb gekregen. 

Wat is jullie favoriete herfst-activiteit? 

Afvalupdate 18

 Resultaat

De eerste week was ik 1 kilo kwijt. Een mooi begin na de zomervakantie. 

De tweede week zat deze kilo er weer bij.

Effectief dus niet afgevallen.

Eten

Qua eten heb ik goed opgelet, maar geen calorieën geteld. Ik heb er eigenlijk na ruim een half jaar calorieën tellen wel vertrouwen in dat ik ongeveer weet wat ik wel en niet kan eten. Mocht ik opeens niet meer afvallen dan kan ik altijd opnieuw beginnen met tellen, maar aangezien het best veel werk is kijk ik nu een tijdje hoe het gaat als ik het loslaat. - dit was de eerste week

De tweede week maakte ik teveel uitzonderingen met extra tussendoortjes en zoetigheid. Toch weer beter gaan opletten dus!

Bewegen 

De eerste week liep ik 7.166 stappen per week.

De tweede week 7.771 gemiddeld. En heb ook een fietstocht van 25 kilometer gemaakt in deze week. 

Zoals te zien is het gemiddelde aantal stappen al wat hoger dan 6.000 per dag. Het gaat erg goed met de hielspoor, hopelijk blijft dat ook zo als ik straks weer gewone schoenen moet gaan dragen in plaats van mijn geliefde Birkenstocks . 

Stress

Qua stress was er wel aardig wat stress deze weken. We struggelen nog steeds met de gezondheid van onze beide vaders. Het houdt niet over, maar ik wil hier verder niet te diep op ingaan ivm privacy. 

Nieuwe buren en kluslawaai

 Afgelopen vrijdag was het zo ver: er werd een verkoopbord geplaatst in de tuin van mijn overleden buurman. Het huis staat nu officieel te koop voor een flink bedrag. 

Op vrijdag was er ook gelijk een bezichtigingsronde. Elk half uur stonden er weer nieuwe mensen in de tuin van de buurman. Omdat het zo warm was had ik de tuindeur openstaan en kon dus letterlijk meeluisteren wat onze potentiele nieuwe buren te zeggen hadden.... Laten we het erop houden dat de meeste mensen grootse plannen hebben met het huis: vloerverwarming, een nieuwe keuken, een nieuwe badkamer, een hek van 1.80 plaatsen, nieuwe kozijnen..... Ik werd er een beetje nerveus van. Dus heb ik op een gegeven moment maar de deur dichtgedaan en de gordijnen dicht. Ik sluit me er voorlopig even voor af. 

Eigenlijk waren we van plan om in de herfstvakantie nog een weekje weg te gaan, maar we hebben nu besloten dat we dat budget even op de spaarrekening laten staan, zodat we als de buren beginnen met klussen nog wat budget over hebben om een paar daagjes in een hotel het lawaai te ontvluchten. Natuurlijk hopen we dat het meevalt, maar vorige zomer hebben de buren aan de andere kant ook alles laten verbouwen, dus we weten dat het dan heel fijn is om af en toe eventjes de deur achter je dicht te kunnen trekken. 

Hoe doen jullie dat als er veel lawaai thuis is? Ontvlucht je dan ook het huis? En waar ga je dan heen? 

Even een weekje rust

 Deze week neem ik even een weekje rust. Maak je geen zorgen: ik probeer wel elke dag een blogpost te posten als ik inspiratie heb. Maar ik neem even rust van dingetjes buiten de deur. 

De afgelopen twee weken waren best hectisch en als ik geen afspraken had verzon ik zelf wel wat om te doen. Dit komt ook mede doordat ik ben gestopt met de slaapmedicatie en nu andere medicatie heb voor overprikkeling: deze medicatie werkt activerend bij sommige mensen en ik ben daar één van. Dus enerzijds barst ik van de energie, anderzijds ben ik mezelf hierdoor erg aan het uitputten en overprikkelen. Gevolg hiervan: heel slecht slapen. Een soort vicueuze cirkel wordt het. 

Het is dus nog maar de vraag of ik deze medicijnen blijf gebruiken, maar voorlopig in elk geval wel, om het echt een goede kans te geven. Want het heeft ook wel voordelen om wat actiever te zijn. Maar ik moet nu opnieuw leren te doseren en niet teveel hooi op mijn vork nemen, en dat is best lastig als je bruist van de energie, maar tegelijkertijd genoeg prikkels hebt gehad. Ik merk dat ik het lastig uit te leggen vind, ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel. 

Maargoed, deze week dus even een week met zo min mogelijk afspraken, even pas op de plaats en mijn energie dan maar proberen te gebruiken voor dingetjes thuis. 😊

Een nieuwe bril uitgekozen

 Het is gelukt, ik heb een nieuwe bril gevonden. Er waren nog meer opties dan ik al dacht merkte ik al uit jullie reacties, dus de enige manier om een keuze te maken is toch langsgaan! Het is altijd een beetje lastig om er een mooie foto van te maken zo midden in de winkel maar dit is hem geworden:

Mijn sterkte is ook gemeten, hier bleek geen verschil in te zitten, dus ik kon mijn oude zonnebril gewoon blijven gebruiken. Dat vind ik heel fijn. Wel ga ik een overzet-zonnebril erbij kopen voor in de auto, zodat ik daar ook altijd een zonnebril bij de hand heb. 

Omdat ik geen tweede bril gratis wilde kreeg ik 60 euro korting op de eerste bril. Dat is natuurlijk ook nog eens mooi meegenomen 😁

Past dit in de no spend maand die ik me had voorgenomen? Eigenlijk niet. Maar ik had toch echt een nieuwe bril nodig, want met zo'n scheve bril blijven lopen is ook niks!

Zoektocht naar een nieuwe bril

 Helaas moet ik op zoektocht naar een nieuwe bril. Ik zeg helaas, omdat ik eigenlijk nog hartstikke blij ben met mijn huidige bril. Maar na een 'botsing' met Tobias achterste staat ie een beetje scheef, en dit was niet meer op te lossen volgens de brillenwinkel. Dus heb ik een tijdje met een licht scheve bril op gelopen, maar sinds gister, na een stoeipartij met Tobias met opnieuw een botsing, dit keer met onze hoofden tegen elkaar, staat ie nog schever. Eigenlijk kan het gewoon niet meer zo!

Daarom gaan Sander en ik vanmiddag even langs de brillenwinkel om te gaan kijken voor een nieuwe bril. Het is elke keer toch weer een rib uit je lijf, maarja, het is wel iets dat ik dagelijks gebruik en waar ik ook niet zonder kan. 

Het irritante vind ik dat, omdat de sterkte vaak toch net weer een beetje verandert, ik dan ook altijd gelijk een nieuwe zonnebril moet kopen. Ik zit er nu aan te denken om toch weer voor een overzet-zonnebril te gaan - dit is een zonnebril die je over je eigen bril draagt. Misschien niet de meest sexy en aantrekkelijke oplossing, maar wel een stuk goedkoper en duurzamer, want als ik dan ooit weer een nieuwe bril moet, dan kan de overzet-bril daar ook weer gewoon overheen. 

Een andere optie is dat ik aangeef dat ik gewoon mijn huidige sterkte wil houden, maar ik weet niet of dat verstandig is eigenlijk. 

toevoeging: zonder zonebril door het leven gaan, dat is geen succes: Deze blogpost gaat daarover. 

Wat zouden jullie doen? (Ik weet eigenlijk niet hoeveel brildragers er onder mijn lezers zijn?) 

Update ziekenboeg Mellow

 Misschien vinden jullie het wel interessant om te weten hoe het met Mellow en haar wondje is afgelopen. 

Op vrijdag zouden we met Mellow naar de dierenarts gaan vanwege een wondje op haar kop. Eenmaal daar aangekomen bleek dat Mellow flink onhandelbaar was en daardoor lastig te onderzoeken. Met flink wat moeite en vechten is het uiteindelijk toch redelijk gelukt en kreeg ze een prednison kuurtje en daarmee zou het dan moeten gaan genezen. Ook moest we de honingzalf, een zalfje dat helpt om de wond af te sluiten en te genezen, blijven gebruiken. 

Helaas bleek gedurende het weekend dat de zalf en prednison niet afdoende hielpen. Mellow bleef maar aan het wondje likken waardoor het constant open bleef en er geen tijd was om een korstje te vormen. Ik kan het haar ook niet kwalijk nemen, want die honingzalf ruikt echt geweldig, dus logisch dat ze daar de hele tijd aan wilde likken! 

Maargoed, op maandag zijn we dus toch teruggegaan naar de dierenarts en die heeft ons een antibioticazalf voorgeschreven die zou helpen genezen en ook jeukstillend werkt. Sinds we deze zalf hebben knapt het wondje zienderogen op. Er zit eindelijk een korstje op en Mellow laat het wondje nu met rust. Ik heb er dus het volle vertrouwen in dat het nu wel snel zal gaan genezen. 

Ik ben dan blij met onze verzekering die ongeveer 80% van alle kosten heeft vergoed. 

Leren koken

 Sinds Tobias 10 is proberen we hem wekelijks één of meerdere keren per week te laten helpen met koken. Dit doen we zodat hij goed leert koken, wat later erg goed van pas zal komen. Daarnaast hopen we ook dat hij op termijn dan eens per week zelfstandig voor ons kan gaan koken, wat ook goed van pas komt voor ons 😉

Tot nu toe lieten we Tobias steeds zelf kiezen wat hij zou maken, waardoor hij elke week iets anders maakt. Nu willen we het anders gaan aanpakken, namelijk hem elke week hetzelfde laten klaarmaken tot hij het helemaal zelf kan. Gister heeft Tobias grotendeels zelf een eenvoudige lasagne gemaakt. Het is de bedoeling dat ik hem hierin steeds meer los kan gaan laten. Nu heb ik bepaalde dingen nog voorgedaan, volgende keer mag hij die zelf doen. En weer een volgende keer laat ik hem bijvoorbeeld helemaal zelf in de keuken en mag hij mij als hulplijn gebruiken. 

 

Samenreiskorting NS

 Volgende week als ik met mijn moeder en zus naar Moulin Rouge ga, gaan we met de trein. Hiervoor widlen we dan gebruik maken van 40% korting via mijn NS flex abonnement, maar jeetje, wat een gedoe is dat tegenwoordig zeg!

Ouderwets 40% samenreiskorting

Vroeger was het zo makkelijk: je ging naar het station en gaf daar aan dat je een ticket wilde kopen met 40% samenreiskorting. Na betaling kwam je ticket uit de automaat en was het geregeld. Simpel, makkelijk en effectief. 

Nu tegenwoordig moet je een samenreiscode aanvragen, die moet je dan doorgeven aan je reisgenoten en die moeten dan via de webshop een ticket bestellen en dat op hun telefoon zetten of uitprinten. Een hoop gedoe en ingewikkeld, vooral voor mijn moeder die (sorry ma!) niet zo heel handig is met dit soort dingen. 

Ontmoedigingsbeleid of bemoedigingsbeleid?

Het lijkt bijna wel alsof de NS ontmoedigingsbeleid toepast door het zo lastig mogelijk te maken om met samenreiskorting te reizen. Even snel spontaan dit regelen, dat zit er niet meer in. Tenzij ik iets over het hoofd heb gezien. 

Aan de andere kant kun je het ook zien als een bemoedingsbeleid om iedereen maar aan de persoonlijke OV chipkaart te krijgen, want als je zo'n kaart hebt is het wel gemakkelijker te regelen lijkt het. 

Reizen jullie wel eens met samenreiskorting? En zie ik iets over het hoofd hoe het gemakkelijker kan? Of is het inderdaad zo ingewikkeld geworden? 

Huilen door muziek

Over iets meer dan een week ga ik samen met mijn moeder en zus naar de musical Moulin Rouge. Een avond vol gave muziek, dans en theater, waar ik enorm naar uitkijk. Maar er is één klein dilemma: ik moet bijna altijd huilen wanneer ik live muziek hoor. En eerlijk gezegd, voelt dat een beetje ongemakkelijk voor me. 😳

Het is niet dat de muziek me verdrietig maakt—daar zou ik misschien nog wat meer begrip voor hebben. Nee, het is juist omdat ik het zó mooi vind. De klanken raken me diep, en als ze dan ook nog eens live voor mijn ogen worden uitgevoerd, komt het extra hard binnen. Voor ik het weet, zit ik daar in het theater met tranen over mijn wangen.

Ik heb me afgevraagd waar dat vandaan komt, dat huilen om muziek. Een zoektocht op Google bracht me niet veel verder, behalve dat het iets te maken zou kunnen hebben met dopamine. Het schijnt vergelijkbaar te zijn met de slappe lach, waarbij je ook soms spontaan in tranen uitbarst (iets waar ik trouwens ook gevoelig voor ben!).

Blijkbaar is het dus iets waar ik weinig aan kan veranderen. In feite betekent het dat ik op zo’n moment gewoon intens gelukkig ben, zo gelukkig dat het een traantje ontlokt. Als ik het zo bekijk, is het misschien wel iets moois, iets dat ik zou moeten koesteren in plaats van me ervoor te schamen. Misschien lukt het me in de toekomst zelfs om die tranen te omarmen als een teken dat ik ergens enorm van geniet.

Ik ben wel benieuwd: ben ik de enige die dit heeft, of herkent iemand het? (Of juist helemaal niet?)

No spend september: doe ik mee of niet?

 Zoals elk jaar in September word er weer een No Spend September georganiseerd. Ik vind het idee altijd heel verleidelijk, zeker omdat tijdens de vakantie altijd weer wat meer geld wordt uitgegeven dan eigenlijk de bedoeling was. 😳

De vraag is dan: zullen we meedoen dit jaar, of laten we het toch aan ons voorbij gaan. De reden om mee te doen is wel duidelijk, maar tegelijkertijd kan ik ook heel erg dwangmatig worden van dit soort challenges en dat is natuurlijk ook weer niet de bedoeling, dit houdt mij een beetje tegen om aan dit soort activiteiten mee te doen. 

Wat kan ik wél doen?

Natuurlijk is het zonde om de baby met het badwater weg te gooien, dus ik ga wel kijken wat ik dan wél kan / wil doen. Zo kunnen we bijvoorbeeld de voorraadkast eens goed leegeten - al moet dit later dan weer worden aangevuld, het kan tóch een goede besparing zijn en zorgt er ook voor dat we geen eten verspillen. Ook wil ik kritisch zijn op buiten de deur eten - helemaal niet gaat al niet lukken, omdat ik volgende week vrijdag met mijn moeder en zus uit eten ga, maar verder kunnen we daar ook wel kritisch naar kijken. Als laatste kan ik bekijken of ik meer gebruik kan maken van de kringloopwinkel in plaats van direct voor nieuwe spullen te kiezen. 

Doen jullie nog mee aan dit soort initiatieven of ook niet meer (helemaal)?