groener denken

Gisteravond heb ik een I-pod gekocht. Een nieuwe. We hadden wel gezocht op Marktplaats voor een tweedehands, maar ergens vertrouwden we het niet. Dus ondanks onze goede voornemens om niet teveel nieuwe elektronica te kopen heb ik straks toch een nieuwe I-pod.

Later op de avond hadden we het daar nog wel even over. Wat blijft er de laatste tijd nog over van onze groene voornemens? Is alles nu zo gewoon geworden dat we niet meer merken dat we dingen anders doen dan anderen, of zijn we teruggegleden naar oude milieu-onvriendelijke gewoontes? Wel iets om goed een vinger aan de pols te houden!

Hoe zit dat bij jullie? Hebben jullie ook wel eens momenten dat je even wat minder bezig bent met het milieu?

ik wou dat de (af)was af was.

Afgelopen week was ik verkouden en maakte me nogal zorgen of ik wel weer beter zou zijn als ik ga beginnen met werken. Daarom heb ik de hele week vooral heel rustig aan gedaan, veel vitamine C geslikt en veel geslapen.

Nu voel ik me weer helemaal het vrouwtje, maar ik merk dat er wel een hoop is blijven liggen; vooral de was. Voor ik verkouden werd dacht ik dat ik het wel op dinsdag zou gaan doen. Maar toen voelde ik me dus belabberd. Vervolgens is er natuurlijk nog een heleboel was bijgekomen van de afgelopen dagen, waardoor ik gister tot de conclusie kwam dat ik geen schone broek meer had om aan te trekken!

Deze ochtend zal dus vooral bestaan uit wasjes draaien, wasjes ophangen en wasjes opvouwen.

Verder is ook aan de hoeveelheid water die we hebben gebruikt deze week duidelijk te merken dat ik verkouden was. Op een gegeven moment was een warme douche nemen het enige dat mijn verstopte neus nog enigzins open kreeg. Dus ik heb elke dag minstens een half uur onder de douche gestaan. De hoeveelheid warm water die ik heb verbruikt is daardoor verdrievoudigt!

Nu dus maar weer wat meer in het gareel; zowel wat het huishouden aangaat als de energiebesparing!

Onregelmatige werktijden

Komende maandag ga ik beginnen op mijn nieuwe werk. Direct een avonddienst van half 4 tot 12. Opeens wordt het heel erg echt!

Vanmorgen hadden Sander en ik het erover dat er een hoop gaat veranderen. Ik ga straks ook 's avonds en in het weekend werken. Nu het nog niet zo ver is weten we natuurlijk nog niet echt wat we kunnen verwachten; dat maakt het wel erg spannend! We vragen ons vooral af of we straks niet heel erg langs elkaar gaan leven. Sander kan namelijk op z'n laatst om 10 uur 's morgens beginnen. Dat betekent dus dat we elkaar op dagen dat ik zo laat moet werken hooguit 1 uurtje per dag zien. En als ik vroeg moet werken moet ik ook redelijk vroeg gaan slapen... Wat gaat dit allemaal betekenen voor onze tijd samen?

Ik hoopte op internet wat opbeurende informatie te vinden, maar daar staan dus ook alleen maar negatieve artikelen, zoals deze.

Misschien loop ik wat teveel te piekeren; tenslotte heb ik in het verleden ook onregelmatig gewerkt. En toen beviel het me goed. Ik denk dat het ook wel meespeelt dat ik nu al de hele week thuis zit en dus veel te veel tijd heb om na te denken.

Hebben jullie wel eens onregelmatig gewerkt? En zo ja: wat vonden jullie ervan?

geld terug van NS

Het heeft even geduurd, maar vandaag zag ik dat de NS tóch mijn treinkaartje heeft vergoed voor toen we naar de Efteling zouden gaan. Aangezien ik dat geld allang niet meer had verwacht heb ik het direct op de spaarrekening voor de trouwerij gezet; zoals ik dat eigenlijk met alle financiële meevallertjes doe. Zelfs al gaat het maar om kleine bedragen, het loopt toch wel aardig op bij elkaar!

Verder maak ik momenteel weinig mee; voor de eerste keer sinds ik me kan herinneren ben ik verkouden. Zal wel komen doordat ik dit jaar al 4 keer antibiotica heb gehad tegen blaasontstekingen; mijn immuunsysteem is daar toch wel kapot door gemaakt heb ik het idee! Nu dus lekker met een kruik en een dekentje op de bank en hopen dat het snel overgaat!

psychologeld

Omdat ik deze week niet veel te doen heb, behalve opruimen en lekker op mijn dakterras wat boeken lezen, heb ik deze week het boek Psychologeld gelezen. Dit boek is nog niet zo lang geleden uitgekomen en eigenlijk vanaf het moment dat ik er wat over las in de krant leek het me al een interessant boek. Het gaat erover hoe wij stoppen met denken als we beginnen met uitgeven. Mensen denken rationele beslissingen te maken, maar doen dat heel vaak niet. Interessant gegeven! Dus ik had al direct hoge verwachtingen van dit boek.

De eerste hoofdstukken waren een feest der herkenning. Een hoop gekkigheidjes die ik bij mezelf en bij anderen waarneem worden in dit boek haarfijn beschreven. Waarom lenen mensen bijvoorbeeld geld, terwijl ze nog geld op hun spaarrekening hebben staan? En waarom geef je een briefje van 100 moeilijker uit dan 10 briefjes van 10? Na het lezen van dit boek heb ik op deze én nog meer vragen een antwoord. Sommige dingen had ik niet eens zelf bij stilgestaan dat het zo stom is hoe ik redeneer. Terwijl ik toch best goed met geld om kan gaan.

De latere hoofdstukken gingen wat meer in op dingen als beleggen, waardoor ik mezelf er iets minder in herkende. Dit maakte het niet minder interessant om te lezen, maar wel iets minder leerzaam. Maar dat deert niet; wie weet heb ik er later nog wat aan!

Kennen jullie dit boek?

weekmenu week 12

Maandag:

Brocollisoep

Dinsdag:

Boboti

Woensdag:

eten bij de alpha cursus

Donderdag:

Paksoy curry met rijst

Vrijdag:

Worteltjes met aardappelpuree en een vegetarische schnitzel

Zaterdag:

Pasta met brocolli

Zondag:

Soep.

Niet zoveel bijzonders dus, maar ik heb even weinig inspiratie ;) Hopelijk doet dit weekje rust me goed en zal ik volgende week weer wat fantasierijker zijn :) 

moestuin

Binnenkort gaat het dan toch eindelijk gebeuren: onze eigen moestuin. Sander is vorig weekend druk bezig geweest met het in elkaar zetten van een plantenbak. Nu moet alleen de aarde er nog in en dan kunnen we beginnen.

Van mijn schoonzus hebben we voor sinterklaas een stuk of 6 zakjes zaad gekregen voor kruiden en groentes. Die komen nu dan goed van pas. Ook wil ik zelf wat plantjes neerzetten; vooral een vlinderstruik, want ik wil graag vlinders in de tuin. Vorig jaar had ik van mijn tante al een vlinderstruik gekregen, maar die is helaas doodgegaan in de koude winter :(

We hebben ook twee prunusjes gekocht. Ik vind die echt zo ontzettend mooi! Dus hopelijk gaan die lekker uitbundig bloeien dit voorjaar!

Zijn jullie al druk bezig met de tuin?

Druk dagje - 1 jaar verkering

Vandaag een drukke dag gehad. Sander en ik hadden nog dagkaartjes liggen van de Kruidvat. Vandaag hadden we afgesproken met Sanders zus en haar vriend om naar de tentoonstelling Body Worlds te gaan. Dit is een tentoonstelling met allemaal geplastineerde lichamen. Plastineren is een manier om lichamen te conserveren, waardoor je heel goed de spieren, bloedvaten enz. kunt zien. Erg fascinerend om te zien hoe het menselijk lichaam werkt.

Daarna zijn Sander en ik naar Schiphol geweest om daar vliegtuigjes te kijken. Was erg leuk en nu hebben we allebei nóg meer zin om op vakantie te gaan.

Vervolgens zijn we nog naar Den Bosch gegaan. Alleen waren we wat aan de late kant, dus de de winkel die ik daar wilde bezoeken was helaas al dicht. 

Vanwaar deze enorme reis vragen jullie je misschien af.... Nou, Sander en ik hebben vandaag precies 1 jaar verkering! Morgen gaat het feest nog even door en gaan we naar Wicked. Daarma is het weer even over met de pret en moeten we weer hard gaan sparen voor de trouwerij ;)

Zijn jullie wel eens bij Body worlds geweest en/of wat vinden jullie ervan?

een nieuw begin

Gister was mijn laatste dag op het werk. Eigenlijk zou dat vandaag zijn, maar door omstandigheden is dat anders gelopen. Ik vind het erg jammer dat ik niet echt goed afscheid heb kunnen nemen van mijn collega's; het ging opeens allemaal heel erg snel en toen stond ik opeens buiten. Misschien ook maar beter, maar het voelt niet echt bevredigend zoals het is gegaan.

Maar ik ben vastberaden om nu gewoon een nieuwe, frisse start te maken. De komende week ga ik het hele huis schoonmaken en opruimen. Van Sander heb ik het boek minimorfoses gekregen. Hierin staan 35 opruimacties om uit te voeren. Hiermee kan ik even lekker mijn huis én mijn hoofd leegmaken. En hopelijk ook mijn hart.

Sommige collega's deelde ik toch al 2,5 jaar erg veel mee. Ik merk nu dat regelmatig dingetjes door mijn hoofd schieten die ik graag aan hen zou willen vertellen, maar dat gaat nu even niet. Het zal wel even duren voor je zoiets weer opbouwt met nieuwe collega's. Ik ga er weliswaar écht op vooruit met werk dat véél meer inhoud heeft en een echte uitdaging biedt, maar ik laat ook wel wat achter... Namelijk mijn lieve collega's.

Ik ben trouwens gestopt met Wijvenweek ook om deze reden. Ik heb er even geen zin meer in. Misschien later...

Hebben jullie wel eens iets achter je gelaten wat toch wel zeer deed?

een snelle bespaartip tussendoor

Ik had hier vorige week al een blogje over willen schrijven, maar ben het toen helemaal vergeten. Gelukkig kreeg ik vandaag een email van bol.com: het is boekenweek! En als je voor 12,50 aan Nederlandse boeken koopt, krijg je het boekenweekgeschenk er gratis bij.

Maar da's natuurlijk niet zo bijzonder... Wat ik wel altijd fijn vind is dat je met het boekenweekgeschenk gratis met de trein kan. Deze keer op zondag 20 maart. Da's dan opeens wél weer interessant voor ons! En wie weet ook voor anderen.... :)

Doen jullie mee aan deze actie?

We zitten hier met een mening.

Opdracht van vandaag voor Vrouwenweek: Voor één keer: schreeuw uw mening uit, over een maatschappelijk onderwerp naar keuze.

Ik heb een vrij sterke mening over een aantal onderwerpen, maar die mening hou ik eigenlijk altijd voor me. Ik vind namelijk dat overtuigingen persoonlijk zijn, ik heb niet de behoefte om anderen daar ongevraagd mee lastig te vallen. Alleen Sander krijgt vaak mijn ongezouten mening te horen... Maar dat betekent niet dat ik geen mening heb over allerlei onderwerpen:

Mocht ik zwanger raken dan is abortus voor mij geen optie. Ik heb er respect voor dat er mensen zijn die deze keuze wel maken of hebben gemaakt en zal die mensen ook nooit veroordelen. Maar zelf zou ik het gewoon niet kunnen. Het wordt altijd omschreven als een 'kleine' ingreep, maar de lichamelijke en emotionele gevolgen die het kan hebben worden niet genoemd. Nogmaals: geen veroordeling voor mensen die een andere keuze maken!! Ik weet hoe gevoelig dit onderwerp ligt. 

Ik wou dat ik minder moeite had met het niet eten van vlees. Ik probeer elke keer weer om geen vlees meer te eten, maar er komt altijd weer dat moment dat ik het weer eet. Maar da's alleen omdat ik ermee geconfronteerd word. Ik vind daarom dat er gewoon veel meer vleesvervangers en vegetarishe gerechten moeten worden geserveerd in restaurants. Gewoon omdat ik er dan minder moeite mee heb!

Sommige christenen praten erover dat de berichten over de oorlog daar in Israel heel eenzijdig zijn en een slecht beeld geven van de Joden. Ik vind dat altijd zo'n gezeik! Als het andersom was geweest hadden ze het waarschijnlijk helemaal geweldig gevonden. Ik vind dat heel hypocriet. Overigens weet ik zelf verder weinig over oorlogen, dus echt inhoudelijk heb ik er weinig mening over.

Soms zie ik mensen op Facebook die de ene week verliefde berichtjes plaatsen, gevolgd door verdrietige berichtjes en dan een week later weer een nieuw vriendje hebben. Ik maak me daar dan altijd heel druk over. Hoeveel betekent liefde nou als je een week later alweer een ander hebt? En probeer je die pijn niet gewoon te onderdrukken door een nieuwe vriend te 'nemen'? Sommige mensen gaan deze cyclus al jarenlang door en zijn nooit langer dan een week vrijgezel. Ik vraag me af of die meiden niet heel erg beschadigt raken... Ik zou het zelf absoluut niet kunnen!

Voor ik Sander leerde kennen ben ik anderhalf jaar vrijgezel geweest en al vond ik dat niet altijd leuk, ik heb wel het idee dat ik die tijd nodig heb gehad om te ontdekken wie ik was zonder partner. Ik kan alleen maar hopen dat de meiden die deze tijd niet nemen op den duur een partner vinden die hen niet verlaat...

Zo, wel weer genoeg meningen voor één dag ;) Please don't shoot me.... ;)

Guilty pleasures en kleine kantjes

Vandaag is de opdracht om te schrijven over een guilty pleasure of een verbeterpuntje in je leven.

Guilty pleasures, ik heb er wel meer dan één. Mijn grootste was tot voor kort het fantaseren over hoe ik weg zou gaan bij mijn huidige werk. Ik fantaseerde er dan over dat ik een contract aangeboden zou krijgen en dat ik dan zou kunnen zeggen dat ik een andere baan heb gevonden. Helaas liep het net even wat anders en was ik nog niet zeker van mijn nieuwe baan toen ze me een jaarcontract aanboden, dus moest ik nog even inbinden. Maar nu is dat gelukkig over.


Een andere fantasie van mij was om jullie te vertellen hoe stom mijn werk is. Dus dat ga ik nu ook eens doen. De waarheid over mijn huidige werk: het zuigt! Je wordt als een nummertje behandelt. De cijfertjes gaan vóór alles. We werken met een 'servicelevel', wat erop neerkomt dat je zo snel mogelijk de telefoon moet opnemen. Wat er daarna met de klant gebeurt dat interesseert niemand. Als de telefoon maar op tijd wordt opgenomen. 
Toen Sanders opa op sterven lag wilde ik een dagje vrij nemen om met Sander nog een keer afscheid te gaan nemen van zijn opa. Maar er hadden die dag al mensen vrij en als ik ook vrij zou krijgen dan zou het servicelevel te laag worden. Dus ik moest zelf maar regelen dat iemand anders voor mij zou komen werken. Kortom: het bedrijf waar ik werk is echt onmenselijk!
Een andere collega had een zus die ging trouwen, zelfs hier kon ze geen vrij voor krijgen. Dat is toch te achterlijk voor woorden?!
Overigens kunnen mijn directe leidinggevenden hier ook weinig aan doen; zij krijgen het ook weer van bovenaf te horen en moeten ook doen wat hen wordt opgedragen door mensen die duidelijk nog nooit een callcenter van binnen hebben gezien.


Daarom hoor ik mezelf nu ook regelmatig gniffelen. Niet voor mijn collega's, maar vooral voor het bedrijf. Want vlak voor ik vertelde dat ik wegging hebben ze het contract van een andere collega die hetzelfde werk deed als ik gestopt. En in plaats daarvan míj dus een jaarcontract aangeboden. Nu zijn ze er opeens twee kwijt. Moeten ze mensen maar niet als nummertjes behandelen, maar gewoon als mensen! Ik gun mijn collega's dat ze het wat rustiger hebben dan nu het is, maar ik vind het zó lekker dat het servicelevel nu gewoon compleet kapot gaat! 


Normaal gesproken ben ik nooit wraakzuchtig of rancuneus, maar in dit geval zeg ik: dit is karma! Als je mensen slecht behandelt zal het je zelf ook slecht gaan! Daarom weet ik ook zeker dat ik het veel beter naar mijn zin zal hebben bij mijn nieuwe werk; daar worden mensen (zowel klanten als personeel) niet als nummer behandelt, maar als een individu.


Hebben jullie ooit wel eens werk gedaan dat echt vreselijk was?

beautyqueen in het diepst van mijn gedachten? not really!

Deze week kleurt onze blog even roze, omdat het wijvenweek is. Hij is dus even verboden terrein voor Sander! Vandaag is de opdracht om te schrijven over het uiterlijk. Hoeveel tijd je kwijt bent om eruit te zien zoals je jezelf aan de wereld presenteert.

 Blegh, ik vind dit helemaal geen leuk onderwerp! Ik bén helemaal geen beautyqueen in het diepst van mijn gedachten. Sander zegt altijd dat ik absoluut geen meisje-meisje ben. Dat vond hij juist zo leuk aan mij. Met mij kun je lekker een boswandeling maken zonder dat ik bang ben dat er modder op mijn schoenen komt. Je kunt met me stoeien zonder dat ik bang ben dat mijn haar in de war raakt. En ’s morgens ben ik vaak sneller klaar in de douche dan hij…

Dus ja, wat moet ik dan schrijven over dit onderwerp? Hm, misschien moet ik mijn masker maar afdoen en bekennen dat ik soms toch bést een meisje-meisje ben. Vanmorgen bijvoorbeeld, toen er een klein spinnetje op tafel liep, moest Sander hem toch echt vangen. En ik kan soms óók opbloeien van een complimentje over het een of ander. En ik huil momenteel erg snel…. Vooral bij televisieprogramma’s als say yes to the dress of films als bride wars… en al ben ik niet ijdel, toch ben wel ik heel erg gehecht aan de ringen die ik nu draag en weet ik nog niet welke ik moet ‘opofferen’ als onze verlovingsringen binnenkomen.

Maar een beautyqueen? Nee, daar liggen mijn ambities niet. Ik heb het veel te druk met andere zaken om me zo druk te maken over dingen als lipgloss, haarkrullers enz, enz.

In hoeverre voelen jullie je een beautyqueen?

nieuwe fiets

Gistermiddag heb ik een nieuwe fiets besteld bij de Hema. Ze hebben daar een heel gave actie, dat je zelf je eigen fiets kunt samenstellen. Ik heb een fiets gemaakt met een roze frame en allerlei bloemetjes op de kettingkast en de jasbeschermers. En een transport-rek, want daar was ik inmiddels op mijn vorige fiets erg gehecht aan geraakt. Ben hardstikke blij dat ik nu zo'n gave fiets krijg!

Daarnaast is het ook nog eens een stuk goedkoper. Eerst moet ik wel even wat geld investeren, maar omdat ik straks weer op de fiets naar het werk kan, bespaar ik daar toch al gauw 2 euro per dag mee. En straks naar mijn nieuwe werk wil ik misschien ook wel gaan fietsen; volgens de fietsrouteplanner zou het maar 35 minuutjes fietsen zijn. Dus zodra ik mijn nieuwe fiets binnen heb ga ik dat gelijk eens even uitproberen of het klopt. En als dat zo is, dan denk ik dat ik gewoon op de fiets naar mijn werk blijf gaan.

Denk dus dat ik de komende tijd wel wat zal gaan afvallen; een baan waarin ik (hopelijk) meer beweging krijg en waar ik verder voor moet fietsen zullen zeker meehelpen!

i-ratrace

Gister las ik in de krant dat mensen massaal hun I pad 2 op Marktplaats zetten, omdat de Ipad 3 er alweer aan zit te komen. Een paar maanden geleden had ik al een discussie met Sander hierover; hij wilde heel graag een Ipad, maar ik vroeg me toen al af wanneer de Ipad 3 uit zou gaan komen. Tenslotte is Apple heel goed in geplande veroudering... Dat blijkt wel weer.

Het lijkt wel een ratrace: mensen kopen een apparaat, maar zijn daar maar heel kort blij mee. Want voor je het weet komt er alweer een nieuwsbericht dat er een nieuwere is. Dit geldt voor mobieltjes, laptops en eigenlijk alle apparaten waar mensen een status aan ontlenen. Zodra het apparaat veroudert is, voelen mensen zichzelf blijkbaar ook veroudert en begint het al snel weer te kriebelen om een nieuwere versie te kopen. Het is net een wortel die aan een stokje hangt voor de ezel... Je bent nooit in staat om écht en blijvend tevreden te zijn...

En ondertussen moet er toch ergens een enorme stapel afgedankte apparaten liggen... Maar die zien wij nooit.

Ik ben blij dat ik niet zo gevoelig ben voor de invloed van nieuwe apparaten. Hoe zit dat bij jullie?

maandelijkse moodswings

Gister schreef Huisvlijt over de overgang. Vandaag wil ik het eens over een ander hormonaal probleempje hebben: PMS.

PMS, wie kent het niet? Mannen kennen het van een afstandje en zuchten weer eens als het zo ver is. Vrouwen lijden. :p Gelukkig heb ik nooit last van buikpijn of andere lichamelijke problemen, maar emotioneel kan ik er wel aardig van uit balans raken. Ben ik normaal gesproken altijd heel vrolijk, humoristisch en vergevingsgezind. *kuch*.. als ik in die periode van de maand zit ben ik 2 dagen lang chagerijnig, ruziemakerig, emotioneel en geirriteerd.

Welke versie je van me ziet op deze dagen is afhankelijk van waar ik ben. Op het werk ben ik vooral sneller geirriteerd. Ik heb minder geduld met klanten en vind sneller dat ze zeuren. Ik probeer me dan altijd maar bewust te blijven dat het niet aan hen ligt, maar aan mezelf; ik heb tenslotte last van mijn hormonen.

Thuis ben ik veel erger. Ik maak me druk om dingen die er helemaal niet toe doen, maar die tijdens deze twee dagen tot extreme proporties lijken te groeien. De verdeling van het huishouden bijvoorbeeld. Normaal gesproken vind ik het geen enkel probleem om de was te doen. Maar als Sander gedurende deze twee dagen aan me vraagt of ik een wasje wil draaien dan zijn de poppen aan het dansen en kan ik enorm boos worden. Laat ie zelf de was eens doen, denk ik dan...

Ik ben meestal ook een stuk emotioneler dan gewoonlijk. Ik kan sneller huilen om kleine dingetjes. Voel me sneller aangevallen of onzeker...

Kortom: niet echt de leukste periode in de maand. Op internet heb ik gezocht naar tips om er beter mee om te gaan, maar er staan vooral lichamelijke tips op internet. Ik ben meer op zoek naar tips om de emotionele dalen wat tegen te gaan. En misschien ook wat tips voor Sander, hoe hij met de moodswings om kan gaan.

Dus: hoe gaan jullie om met de maandelijkse moodswings? Wat helpt voor jullie, en wat juist helemaal niet? Wat vinden jullie fijn of vervelend in het gedrag van andere mensen (en ook specifiek: mannen) op het moment dat je ongesteld moet worden?

Ben erg benieuwd naar de reacties.

consuminderen of stelen?

Op de website van het Algemeen Dagblad las ik net dit bericht. Aan de ene kant moest ik er wel om lachen, maar aan de andere kant is het toch te triest dat het blijkbaar nodig is dat mensen toiletpapier gaan stelen! Ik bedoel; er zijn toch zat andere manieren om geld te besparen, die niet op stelen neerkomen? Toch gebeuren dit soort dingen blijkbaar vaker dan we denken.... Zo las ik vorige week ook een berichtje bij Frugal leven dat een vriendin van haar dure groentes in een zakje stopt en dan vervolgens een sticker van de goedkopere versie erop plakt, omdat dat toch niet wordt gemerkt. Ik vind het maar bizar.

En wat ik dan nog het grappige vind, is dat heel veel mensen die níet consuminderen dit soort zaken wél vrij 'normaal'  vinden, terwijl ze andere manieren van besparen (bijvoorbeeld de verwarming een graadje lager zetten) bizar vinden, omdat dit hen schaadt in hun eigen comfort. Wat een omgekeerde wereld!

Hoe gaan jullie daarmee om? 'Stelen'  jullie wel eens iets om geld te besparen? En wat te denken als je ziet dat iemand zijn portemonne laat vallen, zeg je dat dan bijvoorbeeld?

internetverslaving

De laatste dagen valt het me weer lastig om me aan de 2 uurtjes internet te houden. Het is me tot nu toe wel gelukt, maar met moeite. De reden? Ik heb een geweldige website gevonden waar ik echt uren op kan vertoeven. Vorige week schreef ik er al over op onze andere blog. Het gaat namelijk om de website off beat bride. Deze website gaat in zijn geheel over 'dwarse bruidjes'. Bruiden die ervoor kiezen om al het eten vegetarisch te laten zijn, bruiden die in het pimpelpaars trouwen, bruiden die hun haar rood verven, bruiden die zelf een gekleurde jurk hebben en bruidsmeisjes met witte jurken... Er komt vanalles voorbij...

En ik word daar om de een of andere reden zó vrolijk van :) Allemaal leuke, aparte, individuele mensen die hun hart volgen :)

En opeens voel ik me ook een stuk steviger staan in de 'stomme'  keuzes die Sander en ik maken. Ook onze bruiloft zal een unieke expressie van onze liefde voor elkaar worden, en niet een standaard bruiloft.

Welke websites kunnen jullie uren op rondkijken?

Oeps! de jaarnota!

Vandaag heb ik eindelijk, na lang wachten, de jaarnota van mijn energieleverancier ontvangen. En dat was niet mals! Sander en ik mogen onszelf wel op de vingers tikken.... schreven we vorige week nog zo'n mooie blog over teveel betalen aan de energieleverancier, blijkt dat we zelf ook bijna 500 euro teveel hebben betaald! Ach, we houden het maar op een mooie meevaller! Zeker zo met de trouwerij kunnen we dit geld natuurlijk goed gebruiken. Ons nieuwe maandbedrag is gelijk 40 euro lager, maar misschien stellen we dat nog wel verder naar beneden bij.

Ik voel me nu helemaal opgetogen. Nieuwe baan, lekker veel geld terug én nog ontzettend veel leuke dingen in het verschiet. Ik ben een bofkont! Ondanks alle regen hier in Nederland is voor mij de lente nu toch echt wel begonnen... het voelt allemaal als een heel nieuw begin.  

soepie?!

Op zondag hebben we, zoals elke week, een soep gemaakt. Na het eten van de soep geven Sander en ik de soep altijd een cijfer en op basis daarvan komt ie in de soep top 52 te staan. Al vanaf het begin stond de pittige pastinaaksoep met een 8,5 op nummertje 1. Maar daar is nu eindelijk verandering in gekomen!

De soep die we afgelopen weekend hebben gemaakt was echt zó lekker, die verdiende een dikke 9! Dus eindelijk hebben we een nieuwe koploper: gevulde bonen-groentensoep!

De top 10 (tot nu toe!) ziet er zo uit:
Gevulde bonen-groentensoep - week 10 (9)
Pittige pastinaaksoep - week 2 (8,5)
Pittige bruine bonensoep - week 6 (8,1)
Bloemkool cremesoep - week 9 (7,65)
Erwtensoep - week 7 (7,5)
Courgette-preisoep - week 3 (7,5)
Romige schorsenerensoep - week 1(7,25)
Russische borstjst - week 4 (7)
Wortel-kerriesoep - week 5 (6,25)
Spinazie knolselderij cremesoep. - week 8 (1,5)

zelfcensuur op mijn blog

De afgelopen weken heb ik helaas wat zelfcensuur op mijn blog moeten toepassen. Eigenlijk wel aardig wat, zelfs! En aangezien de blog ook een flinke uitlaatklep voor mij is, vond ik dat ontzettend moeilijk.

Ik had heb namelijk al een poosje niet meer naar mijn zin op mijn werk. Sinds een soort reorganisatie, waardoor we regelmatig gesprekken moeten doorverbinden in plaats van zelf afhandelen en eigenlijk zelf nog maar vragen over een beperkt aantal onderwerpen kunnen beantwoorden, was de lol er voor mij al snel af.

Ook andere dingen spelen mee. Een aantal maanden geleden heb ik op het punt gestaan om er een blog over te plaatsen, maar Sander hield me tegen. Ik wilde tenslotte niet zomaar opeens zonder werk zitten. Maar o, wat was ik ongelukkig!

Nu heb ik al sinds ik begon bij mijn huidige werk gekeken naar andere vacatures. Soms wat serieuzer, soms gewoon om te kijken wat er allemaal mogelijk was. De laatste tijd begon ik steeds serieuzer te kijken en begon me ook echt emotioneel los te maken van mijn werk en wat vaker te reageren op vacatures.

Helaas is er in mijn droombaan niet zoveel werk te vinden. Ik wil namelijk heel graag met daklozen werken. Dit heb ik op mijn stage gedaan en ik ben toen 10 maanden lang élke dag met plezier naar mijn werk gegaan. Maar de overheid investeert niet zoveel in deze doelgroep en daarom is er niet zoveel werk in te vinden. Bovendien, de mensen die dit werk doen zijn allemaal gepassioneerd over hun werk, dus de kans dat een vacature vrijkomt is ook niet supergroot.

Maar op 17 februari zag ik opeens een geweldige vacature staan! Sluitingstijd: 18 februari! Men, was I lucky! Ik heb er direct een brief heen gestuurd. Al vrij snel daarna werd ik gebeld en uitgenodigd voor een eerste gesprek. Dat was op dinsdag 28 februari. Na het gesprek liep ik op wolkjes, dit was écht een geweldige baan, en wat een ontzettend leuk gesprek met toffe mensen. :D

Gelukkig werd ik de volgende dag al uitgenodigd voor het tweede gesprek, wat op 5 maart heeft plaatsgevonden. Ik was helemaal blij met de uitnodiging en ook dit gesprek vond ik bijzonder fijn verlopen. Ik voelde me eigenlijk beide keren direct op mijn gemak.

Toen gebeurde er iets raars, dat ik echt heeeeel graag met jullie had willen delen. Ik kreeg opeens een contract aangeboden bij mijn huidige werk voor een jaar! Dus niet meer via het uitzendbureau, maar echt via het werk. Ik voelde me zó schuldig dat ik net deed alsof ik het graag wilde, terwijl ik eigenlijk met mijn hart heel ergens anders ben... Maarja, je kan nooit de huid verkopen voor de beer geschoten is, dus ik heb daar toch een paar dagen mijn mond over moeten houden.

Maar jullie raden het al. Vandaag ben ik gebeld door mijn nieuwe werk. Op 1 april ga ik beginnen! Ik ben zo ontzettend blij en het voelt heel erg goed. Dus nog even een paar weekjes doorbijten en dan kan ik eindelijk aan de slag bij een baan waar mijn hart echt ligt :) Namelijk in de daklozenopvang.

de vleesloze alpha cursus

Afgelopen woensdag is dus onze Alpha cursus begonnen. Ik kreeg wat vragen over hoe wij het hebben ervaren, dus vandaar nog maar een blogje hierover :)

Om 7 uur begon dus de Alpha cursus. Het begint elke week met gezamelijk eten. Sander had al gelijk een praatje met de dame naast hem, omdat hij geen vlees at. Binnen 5 minuten kon hij het 'vega-evangelie' aan haar uitleggen.... Deze dame had een passie om mensen die leven in armoede te helpen, maar ze wist niet dat de voedselproblematiek grotendeels door vleesproductie wordt veroorzaakt. Die zal nu wel heel anders naar haar bord kijken, verwacht ik!!

Na het eten begonnen we met een voorstelrondje. De meeste mensen in onze groep bleken toch wel christenen te zijn die door middel van de cursus een verdieping van hun geloof zochten. De rest was allemaal geinteresseerd en al druk bezig in de Bijbel te lezen. Sander was eigenlijk de enige die puur voor de uitleg kwam. Maar ach, ik vind het wel leuk zo'n afwisselende groep; dat maakt het spannend.

Na het voorstellen werd er gezongen en gebeden. Het zingen vond ik nogal genant omdat de pianospeler niet heel erg goed was. Gelukkig waren het maar twee liedjes. Daarma gingen we een dvd kijken van de alpha cursus en daar vervolgens over praten met elkaar. Dit vond ik wel het leukste gedeelte van de avond, omdat je mensen dan echt beter leert kennen. Ik vond het mooi hoe iedereen een stukje over zijn of haar geloof vertelde.

Je merkt wel heel erg dat ze toch wel hopen dat Sander binnenkort ook op zijn knietjes gaat op zijn leven 'over te geven aan de Heer'. Het is niet dat ik dat niet wil, maar ik hou van Sander zoals hij is. Ik heb niet het gevoel dat ik iets mis in onze relatie omdat hij niet gelovig is. Gelukkig kunnen Sander en ik er samen om lachen en maken we er niet zo'n issue over.

Kortom: Sander heeft wat over zijn eigen overtuiging kunnen delen en misschien wel iemand zo ver gekregen dat ie wat minder vlees gaat eten... Zelf is ie (nog) niet overtuigd van het christelijk geloof. 1 - 0 voor Sander ;)

Hebben jullie wel eens het gevoel gehad dat iemand je wilde overhalen om zijn overtuiging over te nemen? Of juist zelf iemand geprobeerd ergens van te overtuigen?


Deze blog-post wordt 'mede mogelijk gemaakt' door:

dat worden dure lente-cupcakes!!

Al zo lang ik me kan herinneren ben ik helemaal gek van mooie taarten. Het hoogtepunt van elke trouwerij is voor mij het aansnijden (en opeten!) van de bruidstaart. En de grootste teleurstelling is wanneer mensen geen bruidstaart maar vlaaien of ander gebak hebben. Een trouwerij is voor mij dus niet compleet zonder een mooie taart.

Omdat ik volgend jaar ga trouwen kijk ik de laatste tijd regelmatig op websites van taartenbakkers. Er ging een wereld voor me open. Ik wist niet dat er zoveel hobbyisten zijn die zúlke mooie taarten kunnen maken! Dat wil ik ook! Daarom heb ik het idee opgevat om eens te proberen zelf een bruidstaart te gaan maken. Natuurlijk niet direct, want ik heb geen enkele ervaring met marsepein en fondant... Maar na een paar keer oefenen durf ik het wel aan (denk ik) om wat moeilijker projecten te gaan doen.

Om mezelf technieken eigen te maken had ik woensdag al een boekje besteld over het versieren van taarten en cupcakes. Bij het doorbladeren begon ik helemaal te kwijlen van alle mooie creaties die hierin staan. Wat zijn mensen toch creatief en knap dat ze zulke mooie dingen kunnen maken! Dat wil ik ook! Dus heb ik nu gekozen om maar te beginnen met lente-cupcakes. Dit is dan ook direct voor het doel 12 taarten bakken.

zoiets moet het worden... Bron

Ik ben bij meerdere winkels langsgeweest om me eerst te orienteren op de prijzen. Zo ben ik bij Pipoos, Planet Cake en de Xenos geweest. Vooral Planet Cake is echt een aanrader! De mensen die hier werken hebben echt een passie voor hun vak. Sander en ik zijn er nu ook vrij zeker van dat we onze bruidstaart door deze man willen laten maken. Het enige jammere was dat ie momenteel alles aan het uitverkopen was, waardoor er bijvoorbeeld weinig uitstekertjes meer waren. Die heb ik dus toch bij Pipoos moeten kopen.

Uiteindelijk heb ik dit gekocht:
Roze marsepein - 4 euro
Geel marsepein - 4 euro
Groen marsepein - 4 euro
Uitstekertjes in de vorm van bloemetjes - 5 euro
Uitstekertjes in de vorm van vlinders - 12 euro
Cupcake-mix - 2 euro

Oftewel: 31 euro voor cupcakes!! Best bizar eigenlijk! Maar gelukkig kan ik de uitstekertjes wel vaker gebruiken, hou ik mezelf dan voor... Moet ik het wel blijven volhouden!! Al verwacht ik niet dat het zo'n probleem is, want sinds ik op mezelf woon maak ik toch wel elke maand en soms wel vaker in de maand zelf taarten en gebakjes....

Geven jullie ook wel eens zoveel geld uit aan een (nieuwe) hobby?

de avonturen van cheesecake en cappucino - deel 2

We hebben alweer veel te lang niks over de konijntjes geschreven!! Dus vandaar even een update. Cheesecake en Cappucino maken het gelukkig goed. De laatste tijd zijn ze weinig uit de kooi geweest; omdat ze groter werden springen ze makkelijk over barricades heen en moet je ze dus heeeel goed in de gaten houden. Daar hebben we niet altijd de tijd voor, helaas...

Vandaag zijn ze op uitstapje geweest naar de dierenwinkel, waar hun nageltjes zijn geknipt. Cheesecake vond het een beetje eng (misschien had ie de operatie nog in zijn hoofd zitten) en Cappucino liet zich heel lief knippen zonder tegen te spartelen. Da's ook weer achter de rug!

Omdat ze zo lief waren geweest hebben we ze daarna even lekker in de woonkamer rond laten hupsen. Grappig genoeg gingen ze direct allebei in de kast bij onze koffiemolen liggen. Cappucino wist in dit kleine hoekje zelfs in slaap te vallen! Wat een fotogenieke konijntjes hebben we toch... :)

spaarpotje bij de energieleverancier

Het gebeurt me ontzettend vaak dat ik klanten op het werk hoor zeggen dat ze hun maandbedrag bij de energieleverancier expres hoger zetten, zodat ze misschien wat terugkrijgen aan het eind van de rit. Dit klinkt me echt zo ontzettend raar in de oren! Echt een enorme geldverkwisting. Stel dat je dan 500 euro terugkrijgt omdat je elke maand 40 euro teveel betaalt, dan moet je eigenlijk juist jezelf voor je kop slaan.... De energieleverancier heeft dan een jaar lang rente kunnen trekken over jouw 500 euro!! Superzonde!

Normaal gesproken hou ik daar altijd mijn mond over dicht als ik klanten dat hoor zeggen; tenslotte ben ik geen partij daarin en hoef ik me er eigenlijk niet mee te bemoeien. En ik ben ook bang dat klanten boos worden en zeggen dat ik een bemoeial ben....

Toch heb ik het gister tegen een klant gezegd... ' Mevrouw, met alle respect, ik wil u toch even erop wijzen dat het best zonde is om expres extra geld over te maken naar de energieleverancier... Als u dat geld op een spaarrekening zet dan kunt u er zelf rente over trekken, terwijl nu de energieleverancier er alleen profijt van heeft...' Vervolgens moest ik even wat uitzoeken, dus ik zette haar in de wacht.... Toen ik weer terug kwam vertelde de dame in kwestie dat ze het aan haar man had verteld... Ze gingen het maandbedrag direct verlagen!

Blijkbaar staan veel mensen hier toch niet bij stil en zien de teruggave van de energieleverancier als een 'appeltje voor de dorst'. Aan de ene kant begrijp ik dat wel, aan de andere kant is het zo zonde, omdat je er geen rente over krijgt.

Wat vinden jullie: betaal je liever iets teveel of precies genoeg? (Dat laatste met risico dat je iets bij moet betalen...)

weekmenu week 10

Maandag:

Gestoofde worteltjes met puree van zoete bataten en een vegaburger. (Sander)

Dinsdag:

Nasi met prei, bleekselderij en wortel (Danielle)

Woensdag:

Alpha cursus

Donderdag:

Risotto met spinazie-creme-pesto-parmezaanse kaas sausje (Danielle)

Vrijdag:

Wedges met sla en shoarma gemaakt van vegaballetjes. (Danielle)

Zaterdag:

Pasta salade (Sander)

Zondag:

Paprika soep met zoete bataten. (Samen).

Wat eten jullie deze week?

#wijvenweek

Via ma vie en vert werd ik gewezen op een leuk Belgisch initiatief. Nu kom ik niet uit Belgie, maar ik doe gewoon vrolijk mee… wie weet komt het wel naar Nederland toe overwaaien.

Volgende week is het ‘wijvenweek’. Korte omschrijving vanaf de website:

 Het idee ontstond toen na het bekendmaken van de uitslagen van de belgian blog awards werd opgemerkt dat het alweer allemaal wijvenblogs waren. Nogal wat van die wijven vonden dat het meeviel, dat wijvengehalte van hun blog, en beslisten om eens een week lang te tonen hoe ver ze konden gaan, in dat roze, en bloggen over wijvendingen. Wijvenweek was geboren en de vrouwelijkste week ooit in blogland werd zo'n succes, met meer dan honderd deelnemende blogs, dat we het gewoon nog eens opnieuw doen.
Omdat we niet gewoon nog meer van hetzelfde wilden, zochten we naar een thema dit keer, en we kwamen al brainstormend (bij een glas witte wijn en tussen gesprekken over onze nieuwe nagellak en onze koters door, dat zal u niet verbazen) uit bij "maskers af".

In ruil voor jullie welwillende deelname zorgen wij ook dit keer opnieuw voor dagthema's en inspiratie, en een website waarop alle links en posts verzameld worden.

Haal dus uw make-up van onder het stof, steekt misschien uw haar op en koopt uzelf een schone bloemekee en een nieuw paar killer heels, want vrouwelijker dan dit wordt de blogosfeer niet.
Klinkt leuk, toch? Dus van 12 maart tot 19 maart is de blog even verboden terrein voor Sander… want dan is het wijvenweek ;)

niet op de fiets naar alpha cursus

Gisteravond hadden Sander en ik onze eerste bijeenkomst van de Alpha Cursus. Voor mensen die het niet kennen: het is een cursus van 10 weken waarin wordt uitgelegd wat het christelijk geloof inhoudt. Sander en ik doen eraan mee omdat ik gelovig ben en hij niet. Op deze manier kan Sander erachter komen wat ik nu precies geloof; we hebben het er wel eens over, maar ik vind het soms toch best lastig uitleggen waarom bepaalde dingen zo belangrijk voor mij zijn...

We zouden gisteravond op de fiets gaan, maar toen bleek dat mijn fiets was gestolen! :( Echt balen! Nu moet ik naast al het sparen voor de trouwerij ook nog eens een nieuwe fiets gaan kopen. Ik heb opeens het gevoel dat al het extra werken wat ik de afgelopen tijd heb gedaan eigenlijk gewoon voor niks is geweest. Plus dit is al de derde keer dat mijn fiets wordt gestolen, elke keer gebeurt dat als ik hem op het station laat staan. Hoe stom kan je dan wezen om tóch weer je fiets daar te laten staan he?

Maarja, ik ga me er niet te druk om maken; dat schiet toch niks op!

Is jullie fiets wel eens gestolen?